کد مطلب:315471
شنبه 1 فروردين 1394
آمار بازدید:207
پیوند امام با ام البنین
هنگامی كه امام امیرالمؤمنین (علیه السلام) به سوگ پاره ی تن و ریحانه ی پیامبر اكرم (صلی الله علیه و آله) و بانوی زنان عالمیان، فاطمه ی زهرا (علیهاالسلام) نشست، برادرش «عقیل» را كه از عالمان به انساب عرب بود فراخواند و از او خواست برایش همسری برگزیند كه زاده ی دلاوران باشد تا پسر دلیری به عرصه ی وجود برساند و سالار شهیدان را در كربلا یاری كند. [1] .
عقیل، بانو ام البنین از خاندان «بنی كلاب» را كه در شجاعت بی مانند بود، برای حضرت انتخاب كرد. بنی كلاب در شجاعت و دلاوری در میان عرب زبانزد بودند و لبید درباره ی آنان چنین می سرود:
«ما بهترین زادگان عامر بن صعصعه هستیم».
و كسی بر این ادعا خرده نمی گرفت. «ابوبراء» همبازی نیزه ها (ملاعب
[ صفحه 28]
الاسنه) كه عرب در شجاعت، چون او را ندیده بود، از همین خاندان است. [2] .
امام این انتخاب را پسندیده و عقیل را به خواستگاری نزد پدر ام البنین فرستاد. پدر خشنود از این وصلت مبارك، نزد دختر شتافت و او با سربلندی و افتخار، پاسخ مثبت داد و پیوندی همیشگی با مولای متقیان، امیرمؤمنان (علیه السلام) بست. حضرت در همسرش، خردی نیرومند، ایمانی استوار، آدابی والا و صفاتی نیكو مشاهده كرد و او را گرامی داشت و از صمیم قلب در حفظ او كوشید.
[1] تنقيح المقال، ج 2، ص 128.
[2] تنقيح المقال، ج 2، ص 128.